Τι είναι το
BIOS,
τι είναι το
UEFI,
και Ποιες οι Διαφορές τους
09/01/2016 | Συγγραφέας:
Άγγελος Κυρίτσης
Σε αρκετούς οδηγούς του
PCsteps,
από την
επιλογή μέσου εκκίνησης
στον υπολογιστή,
μέχρι τις
εικονικές μηχανές,
αναφερόμαστε στο
BIOS
/
UEFI.
Όμως, τι είναι το
BIOS, πώς
διαφέρει από το UEFI,
ποιος είναι ο ρόλος του στον υπολογιστή, και σε τι μπορεί να μας φανεί χρήσιμο?
Το
BIOS
και το
UEFI
έχουν ορισμένες θεμελιώδεις διαφορές, τις οποίες θα καλύψουμε στα πλαίσια του
οδηγού. Πρακτικά, όμως, αναλαμβάνουν τις ίδιες λειτουργίες στον υπολογιστή. Άρα
λοιπόν, όταν αναφερόμαστε στο ένα, εννοείται πως αναφερόμαστε και στο άλλο, για
να μην γράφουμε "BIOS
/
UEFI"
σε όλο τον οδηγό.
Τι είναι το BIOS?
Το
BIOS
προέρχεται από τα αρχικά της φράσης
Basic
Input/Output
System
(=Βασικό Σύστημα Εισόδου/Εξόδου). Πρόκειται για ένα πρόγραμμα μερικών
εκατοντάδων kilobytes
που είναι εγκατεστημένο σε ένα
chip
στη μητρική.
Στα πρώτα του χρόνια, το
BIOS
ήταν αποθηκευμένο σε ένα
ROM
chip
(Read
Only
Memory),
ένα κύκλωμα στο οποίο δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές.
Εδώ και αρκετές δεκαετίες, όμως, το
BIOS
είναι αποθηκευμένο σε
flash
memory,
η οποία επιτρέπει την αναβάθμιση του
BIOS
σε νέα έκδοση. Αυτό επιτρέπει την προσθήκη νέων χαρακτηριστικών, την επιδιόρθωση
bugs,
αλλά ταυτόχρονα καθιστά το
BIOS
ευαίσθητο σε πιθανή μόλυνση από
malware.
Τι κάνει το
BIOS
στον υπολογιστή μας?
Δεν είναι υπερβολικό να πούμε πως το
BIOS
είναι το σημαντικότερο πρόγραμμα στον υπολογιστή. Για την ακρίβεια, είναι το
πρώτο πρόγραμμα που ξεκινάει με την έναρξη του συστήματος,
και το μοναδικό που είναι απολύτως απαραίτητο για να ανοίξει το
PC.
Αυτές είναι ορισμένες από τις εργασίες που αναλαμβάνει το
BIOS:
Τα σύγχρονα λειτουργικά συστήματα συνήθως αναλαμβάνουν εξ' ολοκλήρου τον έλεγχο
των συσκευών αφού έχουν φορτώσει, και δεν βασίζονται πλέον στο
BIOS.
Αν όμως κάποια συσκευή ήταν απενεργοποιημένη από το
BIOS,
θα είναι εντελώς αόρατη στο λειτουργικό σύστημα, σαν να μην υπάρχει καν στον
υπολογιστή.
Η ιστορία του
BIOS
και του
UEFI
Το πρώτο
BIOS
εφευρέθηκε από τον
Gary
Kildall
το 1975. Ο
Killdall
ήταν ο ιδρυτής της εταιρείας
Digital
Research,
Inc.
και δημιουργός του λειτουργικού συστήματος
CP/M.
Πρακτικά, το
BIOS
ήταν το τμήμα του
CP/M
το οποίο ξεκινούσε κατά την εκκίνηση του υπολογιστή και είχε απευθείας
αλληλεπίδραση με τις συσκευές του συστήματος.
Σε μεταγενέστερους υπολογιστές και με την κυκλοφορία επόμενων λειτουργικών
συστημάτων όπως το
MS-DOS,
PC
DOS,
και
DR-DOS,
ο κώδικας του
BIOS
χωρίστηκε σε δύο τμήματα.
Ένα μέρος ήταν ενσωματωμένο στη μητρική, με τη μορφή
ROM,
και ήταν ανεξάρτητο από το λειτουργικό σύστημα. Το
άλλο μέρος βρισκόταν σε ένα ειδικό αρχείο του λειτουργικού, το οποίο θα
συναντούσαμε με τις ονομασίες IO.SYS,
IBMBIO.COM,
IBMBIO.SYS,
ή
DRBIOS.SYS.
Όταν η
IBM
κυκλοφόρησε τους υπολογιστές τύπου Personal
System/2
(PS/2),
άλλαξε το διαχωρισμό του
BIOS
στο κομμάτι
real-mode
και
protected
mode.
Το τμήμα
real-mode
διατηρούσε τη συμβατότητα με υπάρχοντα λειτουργικά συστήματα, όπως το
DOS,
και είχε την ονομασία
CBIOS
(Compatibility
BIOS,
BIOS
συμβατότητας).
Το δεύτερο κομμάτι,
ABIOS
(Advanced
BIOS,
προηγμένο
BIOS)
διέθετε νέες λειτουργίες ειδικά για
multitasking
λειτουργικά συστήματα όπως το
OS/2.
Η ιστορία των ρυθμίσεων στο
BIOS
To
BIOS
για το αρχικό
IBM
PC
XT
το 1983 δεν είχε κανενός είδους περιβάλλον ρυθμίσεων. Όταν προέκυπτε κάποιο
σφάλμα, εμφάνιζε μηνύματα με κωδικούς σφαλμάτων επί της οθόνης, ή έκανε
κωδικοποιημένους
ήχους.
Για τις ρυθμίσεις του
BIOS
έπρεπε να ρυθμίσουμε διακόπτες (DIP
switches)
και
jumpers
στη μητρική ή τις περιφερειακές κάρτες.
Στα μέσα της δεκαετίας του '90 άρχισε το
BIOS,
που τότε βρισκόταν ακόμα σε
ROM,
να συνοδεύεται από ένα
BIOS
Configuration
Utility,
στο οποίο αποκτούσαμε πρόσβαση πιέζοντας ένα πλήκτρο ή ένα συνδυασμό πλήκτρων
κατά την εκκίνηση του υπολογιστή.
Πλέον πολλές από τις ρυθμίσεις που στο παρελθόν γίνονταν με
dip
switches,
άλλαζαν μέσω
software.
Από τη στιγμή που το
BIOS
βρισκόταν σε
ROM
που δεν επέτρεπε την εγγραφή, οι ρυθμίσεις αποθηκεύονταν σε μια μνήμη τύπου
RAM,
τα δεδομένα της οποίας διατηρούνταν με μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία, συνήθως
τύπου CR2032.
Αυτή η
RAM
ονομάζεται
CMOS
RAM,
γιατί χρησιμοποιούσε
SRAM τύπου
Complementary
Metal-Oxide
Semiconductor,
και ομοίως η μπαταρία αποκαλείται
CMOS
Battery.
Στους σύγχρονους υπολογιστές δεν χρησιμοποιείται πλέον κύκλωμα
CMOS,
και οι ρυθμίσεις αποθηκεύονται σε
ένα κύκλωμα
EEPROM
ή σε μνήμη τύπου
flash,
όπως και το ίδιο το
BIOS.
Θα βρούμε ακόμα τη μπαταρία στη μητρική, όμως πλέον χρησιμοποιείται μόνο για να
κρατάει την ώρα το ρολόι
RTC
(Real
Time
Clock)
του
BIOS.
Από το
BIOS
στο
UEFI
Το
UEFI
είναι η μετεξέλιξη του
BIOS
και προέρχεται από τα αρχικά της φράσης
Unified
Extensible
Firmware
Interface.
Προφέρεται "Γιού-ι-φαϊ", όπως το "Unify"
χωρίς το "n".
Η ανάγκη για ένα σύστημα εναλλακτικό του
BIOS
προέκυψε στα μέσα της δεκαετίας του '90, όταν η
Intel
και η
HP
ανέπτυξαν τα πρώτα συστήματα
Server
βασισμένα στον επεξεργαστή
Intel
Itanium.
Tο
BIOS
που χρησιμοποιούταν σε
PC
AT
είχε σημαντικούς περιορισμούς όσον αφορά το
hardware,
υποστηρίζοντας 16-bit
processor
mode
και 1MB
με διευθύνσεις μνήμης.
Oι
περιορισμοί αυτοί εμπόδιζαν την ανάπτυξη του
Itanium
όπως τον ήθελαν.
Για το σκοπό αυτό, η
Intel
ανέπτυξε το
Extensible
Firmware
Interface
(EFI),
το οποίο έφτασε μέχρι την έκδοση 1.10. Το 2005 έπαψε η ανάπτυξη του
EFI
και δημιουργήθηκε το
Unified
EFI
Forum,
που ανέπτυξε τις προδιαγραφές για το
UEFI.
Η έκδοση 2.1 του
UEFI
κυκλοφόρησε το 2007, ενώ η πιο πρόσφατη έκδοση 2.5 εγκρίθηκε τον Απρίλιο του
2015.
Κάθε υπολογιστής της τελευταίας πενταετίας έρχεται με
UEFI
αντί για
BIOS.
Εντούτοις, τα περισσότερα
UEFI
διαθέτουν μια ρύθμιση συμβατότητα
Legacy
BIOS
για την εκκίνηση του υπολογιστή, για λειτουργικά συστήματα και
boot
loaders
που δυσκολεύονται με το
UEFI.
Τι διαφορά έχει το
BIOS
από το
UEFI
Tο
UEFI
υποστηρίζει μια σειρά από χαρακτηριστικά τα οποία δεν θα βρούμε στο
BIOS:
Είναι καλύτερα να επιλέξω
BIOS
ή
UEFI?
Από τη στιγμή που όλοι οι σύγχρονοι υπολογιστές διαθέτουν
UEFI,
και δεν υπάρχει δυνατότητα αλλαγής του
BIOS
σε
UEFI
σε καμία μητρική, δεν υπάρχει κάποιο περιθώριο σύγκρισης ανάμεσα στα δύο.
Πρακτικά το
BIOS
είναι νεκρό, και χρησιμοποιούμε τον όρο τιμής ένεκεν.
Το να χρησιμοποιήσουμε το
Legacy
BIOS
δεν προσφέρει κανένα πραγματικό πλεονέκτημα, και είναι απαραίτητο μόνο σε
περίπτωση ασυμβατότητας του λειτουργικού συστήματος με το
UEFI.
Γιατί είναι τα
BIOS
τόσο διαφορετικά μεταξύ τους?
Ένα σημαντικό πρόβλημα με το
BIOS
είναι πως μπορεί να είναι εντελώς διαφορετικό από μητρική σε μητρική, ακόμα και
σε διαφορετικά μοντέλα του ίδιου κατασκευαστή.
Η διαφορά δεν περιορίζεται μόνο
στην εμφάνιση, αλλά και στην ονομασία που έχουν οι ίδιες ακριβώς λειτουργίες.
Αυτό το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα παράδοξο, αν αναλογιστούμε πως όσον αφορά το
BIOS,
υπάρχουν μόνο δύο εταιρείες
οι οποίες παράγουν BIOS
και
UEFI
για όλους τους κατασκευαστές: Η
American
Megatrends
(AMI)
και η
Phoenix
Technologies.
Τον προηγούμενο αιώνα υπήρχε και μια τρίτη, η
Award
Software,
την οποία όμως απορρόφησε η
Phoenix
το 1998.
Είναι λογικό με τα χρόνια να προστίθενται νέα χαρακτηριστικά, και ενδεχομένως να
καταργούνται όσα είναι παρωχημένα. Όμως το να αλλάζει τόσο ριζικά η εμφάνιση του
BIOS,
ακόμα και σε διαφορετικά μοντέλα του ίδιου κατασκευαστή, δεν
έχει καμία λογική.
Και, φυσικά, από τη στιγμή που το
UEFI
έχει πλήρες γραφικό περιβάλλον, τι πιο λογικό από το να είναι ακόμα πιο χτυπητές
οι αλλαγές. Τα παρακάτω είναι και τα δύο
UEFI
σε μητρικές
Gigabyte.
Σαν αποτέλεσμα, ακόμα και έμπειροι τεχνικοί συχνά θα χρειαστεί να συμβουλευτούν
το
manual
για συγκεκριμένες ρυθμίσεις σε διαφορετικές μητρικές.
Ποιες ρυθμίσεις μπορώ να αλλάξω από το
BIOS?
To
BIOS
μας δίνει πρόσβαση σε δεκάδες διαφορετικές ρυθμίσεις, από την απλή ημερομηνία
και ώρα του συστήματος, μέχρι τη
σειρά δίσκων
εκκίνησης,
μέχρι
δυνατότητες για
overclock
και διαχείριση των ενσωματωμένων συσκευών.